مقایسه کابل مسی و کابل فیبرنوری

مقایسه فیبر نوری و سیم مسی:

مواد اولیه‌ فیبر نوری از مس ارزان‌تر و در مقابل آشکارسازها و تقویت‌کننده‌های نوری گران‌تر است. اما به دلیل این که افت سیگنال‌های نوری بسیار کم‌تر است، تعداد  تقویت‌کننده‌ها کم‌تر بوده و قیمت تمام شده کل سیستم در مناطق وسیع کم‌تر خواهد بود. قطر وزن فیبر نوری از سیم مسی کم‌تر است و پهنای باند آن برای ارسال اطلاعات بسیار بیش‌تر است. (پشتیبانی شبکه فیبرنوری)

همان‌طور که می دانید سیم‌ها، حامل جریان تولید‌کننده‌ میدان مغناطیسی هستند. هم‌چنین میدان‌های الکتریکی و مغناطیسی بر روی سیگنال‌های الکتریکی تأثیر می‌گذارند. در مقابل، سیگنال‌های نوری هیچ‌گونه میدانی تولید نمی‌کنند. این دو، نتیجه‌ی با ارزشی در پی دارد: یکی این‌که فیبرهای نوری در کابل‌های نوری تأثیری بر روی یکدیگر نخواهند داشت و دیگر این که میدان‌های شدید الکتریکی و مغناطیسی کوچک‌ترین تأثیری بر فیبرهای نوری ندارند و چون خطر تداخل امواج  وجود ندارد، می‌توان آن‌ها را از کنار کابل‌های فشار قوی و دکل‌های انتقال نیرو و یا ژنراتورهای برق عبور داد.

فیبرهای نوری انعطاف‌پذیرترند و طول عمر آن‌ها به دلیل مقاومت بیش‌تر در برابر رطوبت و فرسودگی، از سیم‌‌های مسی بیش‌تر است. در ضمن برخلاف جریان‌های الکتریکی، خطر بروز آتش‌سوزی در فیبرهای نوری وجود ندارد. هر چه فرکانس امواج بالاتر باشد پهنای باند بیش‌تری را می‌توانیم روی آن‌ها ارسال کنیم و چون فرکانس امواج نوری بالاتر است، پهنای باند ارسالی در آن‌ها بیش‌تر خواهد بود. خوب است بدانیم فیبر نوری از تمام محیط‌های انتقالی، اعم از سیمی و بی‌سیم، پهنای باند بیش‌تری در اختیار می‌گذارد، بنابراین اطلاعات بیش‌تری می‌تواند ارسال کند. تنها ارتباط ماهواره‌ای در زمینه انتقال داده‌ها با فیبر نوری قابل مقایسه است، که درآن هم چون فرکانس لیزر مورد استفاده در فیبر نوری بیش‌تر از فرکانس امواج ماهواه‌ای است اطلاعات بیش‌تری را می‌تواند انتقال دهد. (پشتیبانی شبکه های کابلی)

ماده اولیه فیبر نوری شیشه است که در مقایسه با مس بسیار ارزان است و از آنجا که انتقال با سرعت نور در آن صورت می گیرد،پهنای باند بسیار بالایی دارد و این باریکه های نور هستند که منتقل میشوند و چون نور داری فرکانس بالایی است هیچ سیگنالی نمی تواند بر روی آن نویز ایجاد کند پس فیبر نوری نسبت به نویز بسیار بسیار مقاوم است در حالیکه این باریکه نور محبوس شده نمیتواند به خارج از فیبر تابیده شده و در نتیجه از امنیت بالایی نیز برخوردار است. اگر شیشه استفاده شده در فیبر ناخالصی نداشته باشد تا مسافت های طولانی بدون کمترین تضعیفی دیتا را منتقل می نمایند.  فیبر نوری از قابلیت اطمینان بالایی برخوردار است زیرا خطای فیبر بسیار کم است و میتوان مطمئن بود که دیتا با کمترین خطا به گیرنده می رسد.

در مقابل تمام مزایای فیبر نوری نسبت به سیم مسی به یک عیب عمده می توان اشاره کرد. اتصال فیبرهای نوری به هم،وقت گیر و مشکل است و نیاز به کادر فنی و نیروی متخصص دارد با قطع یک کابل نوری بر خلاف کابل مسی،نمی توان به راحتی فیبرها را با پیچ و خم به هم متصل کرد.زیرا زاویه شکست عوض شده و باعث می شودنور از سطح فیبر ها خارج شود. این کار و کارهایی مثل قطع کابل نوری به تخصص ویژه ای نیاز دارد و به راحتی کابل های مسی نخواهد بود

اتصال فیبرنوری به یکدیگر بسیار مشکل و وقت‌گیر و نیاز به یک کادر فنی سطح بالا دارد یکی از ایرادهای مهمی که به فیبرنوری وارد می‌شود این است که به راحتی کابل‌ها را نمی‌توان پیچ و خم داد زیرا زاویه تابش نور در داخل آن تغییر کرده و باعث می‌شود نور از سطح آن خارج شود و از طرف دیگر آنها را نمی‌توان به راحتی قطع کرد و برای قطع آنها نیاز به تخصص ویژه‌ای است چون در غیر این صورت زاویه شکست عوض می‌شود.

MPLS چیست

معرفی MPLS

Multiprotocol Label Switching

همانطور که از نام آن پیداست، MPLS این امکان را به Service Provider می دهد که انواع پروتکل های مورد نیاز مشتریان خود را با استفاده از یک شبکه واحد انتقال دهد.

با گسترش تعداد کاربران اینترنت و نیاز به پهنای باند بیشتر از سوی آنها ، تقاضا برای استفاده از سرویس های اینترنتی با سرعت رو به افزایش است و تهیه کننده های سرویس اینترنت برای برآورده سازی این تقاضاها احتیاج به سوئیچ های با ظرفیت بیشتر دارند. در این میان تلاش های زیادی نیز برای دستیابی به کیفیت سرویس بهتر در حال انجام است. تکنولوژی‌های مسیر نوری (optical path)  برای شبکه‌های نوری در حال به‌کارگیری هستند. . بحث مسیریاب فوتونیک، دستگاهی که بیشتر مبتنی بر پروتکل IP است نیز به نوبه‌ خود جذاب است. (پشتیبانی شبکه های اینترنتی)

دو نوع مسیریاب نوری وجود دارد:

دسته‌ اول مسیریاب‌های نوری MPLS هستند که طول موج نور را به عنوان علامت در جریان‌های بیتی لایه‌ 1 به کار می‌برند و به عنوان مسیریاب‌های نسل بعدی در نظر گرفته می‌شوند.

MPLS  طراحی گردیده تا قابلیت های راه گزینی ( سوئچینگ ) لایه دو را برای شبکه لایه سه IP به مانند راه گزینی سریع سخت افزار به همراه کیفیت سرویس (Quality Ofservice) را فراهم نماید. در بیشتر شبکه های WAN دنیا از تکنولوژی انتقال لایه دو مانند ATM و Frame relay استفاده می گردد و برای اتصال دو روتر مطابق شکل زیر با استفاده از شبکه WAN لایه دو این اتصال میسر می گردد . در این حالت طراح شبکه WAN می بایست به صورت دستی مسیری ایجاد نماید تا بسته های لایه سه از میان لایه دو عبور کنند لذا نیاز به بستن virtual circuit بصورت point to poin  است که مشکلات فراوانی را در شبکه ایجاد می کند. پشتیبانی شبکه های WAN

MPLS این امکان را به سوئیچ های لایه دو می دهد تا همانند یک روتر در انتخاب مسیر هوشمند باشد.

 MPLS از مکانیزم Label گذاری روی بسته استفاده می کند. Label های MPLS بین روترها پخش می شوند و روترها با استفاده از این labelها می توانند یک نقشه از labelهای شبکه بدست آورند. این labelها به بسته های IP متصل می شوند و روترها را قادر می سازد که با استفاده از این labelها بدون در نظر گرفتن آدرس IP اقدام به ارسال بسته ها کنند. در MPLS بسته ها به وسیله Label switching بجای IP switching ارسال می شوند. 

تکنولوژی label switching یک تکنولوژی جدید نیست و شبکه های Frame Relay و ATM برای ارسال فریم ها و cell ها از آن استفاده می کرده اند. در Frame Relay و ATM ، در هر hop از شبکه label تغییر می کند و این تفاوت عمده این دو تکنولوژی با ارسال در IP Packet است. زمانی که روتر یک بسته IP را ارسال می کند هیچ تغییری در آدرس مقصد بسته نمی کند. در واقعیت labelهای MPLS برای ارسال بسته های مورد استفاده قرار می گیرد و از آدرس IP استفاده نمی شود.